İlk anne-baba olacağınızı öğrendiğiniz ve sonra çocuklarınızı kucağınıza aldığınız günlere gitmenizi istiyorum sizden!
Tek hayaliniz; nasıl bir çocuk?
Bugün çocuğunuza ve onunla ilişkinize baktığınızda ne görüyorsunuz ve hissediyorsunuz?
Çocuklarınızı yetiştirmek için elinizden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorsunuz.
Mükemmel anne-babalık yoktur.
Kötü anne-babalık yoktur ama yanlış anne-baba tutumları vardır.
Kendi anne-babalarınızı çocukluğunuzda nasıl hatırlıyorsunuz?
Onlara benziyor musunuz? Benzemek ister misiniz?
Çocuklar su gibidir, hangi kaba koyarsanız onun şeklini alır.
Buna çok inanmakla beraber, çocuklarımızın genetik olarak bizden aldıkları özellikleri de bir kenara atmamak lazım.
İki çocuğu olan aileler bunu daha çok fark edebilirler.
Biz aynı davransak da onlar çok farklı gelişebilir, davranabilir. Ayrıca anne-baba olarak bizlerin onları büyütürken tutumları çok önemlidir.
Çocuklarımız, her anlamda bizi model almakta ve hayatı öğrenmektedirler. Bu, hiç kolay bir sorumluluk değildir.
Güçlü çocuk ne demektir hiç düşündünüz mü?
Çocuğunuzun başarılı olması mı yoksa mutlu ve ayakları üzerinde duran bir çocuk olması mı önemlidir?
Güçlü çocuk; baş etme becerisi yüksek, her ortamda kendini ifade edebilen, haklarını arayabilen, isteklerini söyleyebilen çocuk demektir. Her yeni durum ve ortama uyum sağlayabilen, kendine bilgisine güvenen yani ayakta kalabilen çocuktur.
Çocuğu özgüvenli yetiştirmek çok önemlidir. Çocuğun her istediğini yapmak değildir.
Çocuklarımız bizim uzantımız değildir. Bizim yapamadığımız hayalleri gerçekleştirmek için yaşama gelmemişlerdir. Onlar kendi yaşamları için vardır. Bizim yapmamız gerekenler; çocuklarımızı tanımak, oldukları gibi kabul etmek, anlamak ve kendilerini geliştirmeleri için olanaklar sunmak, hobi seçimlerine yardımcı olmak, (onların ilgi ve yeteneklerine göre, düzenli, uzun süreli gidecekleri bir hobi), sorumluluk vermek, karar verme ve seçim yapma hakkı tanımak, ona güvendiğimizi hissettirmek, yapamayacağını düşünüp geri çekildiğinde ona tekrar denemeyi öğretmek, kendi başarısızlıklarımızdan örnekler vermektir.
Bazen “Seni sevmiyorum.” demek yerine “Bu davranışından hoşlanmadım.” diyebilirsiniz..
Arada hiyerarşi olmalı, bir tür ast üst ilişkisi olmalıdır.
Özetlemek gerekirse güçlü çocuk, hayatın kontrolsüzlük ve zorluklarıyla baş etme becerileri güçlü olan çocuk demektir. Her zaman yanlarında olamayacağımız için onları güçlü yetiştirmeliyiz. Aynı zamanda kendine güvenen çocuk, başarılı çocuktur.
Her havasını soluduğun şehirden, her dolaştığın mahalleden, her tanıdığın arkadaştan, mecburen bir gün ‘ayrılmak’ olduğunu anlatabilmektir.
Vatan-millet şuuruyla, toplum ve aile kurallarına uyan yurttaş olarak büyütmek, ‘Güçlü bir çocuk yetiştirmek’ anlamı taşır.
