Home KÖŞE YAZILARI NİLÜFER’DE YAŞAMANIN AYRICALIĞI

NİLÜFER’DE YAŞAMANIN AYRICALIĞI

- Guncellenme Tarihi: 9 Temmuz 2015 15:12
5 min read
NİLÜFER’DE YAŞAMANIN AYRICALIĞI için yorumlar kapalı
0

“Gülümseyin Nilüfer’desiniz” yazıyordu girişte üst geçitlerde hakikaten gülümsetecek bir

şehirde miydik? Bunu yaşadıkça anlayıp hissedecektik.

 

Ailemle Bursa’ya  Yalova’dan ilk olarak Dikkaldırım Osmangazi’ye taşınmıştık, iki yıl sonra Ataevler’e geldik. İşte o yazıları o zaman gördük. Yerleştiğimizde büyük oğlum 3 yaşında idi, parka gidelim dedi, eşim çocuk hava alsın

evde sıkılıyor. Park deyince Dikkaldırım’dan Kültürpark’a giderdik, daha yakını olmadığı için.

Ataevler’de ben arabayı çalıştırırken eşim ne yapıyorsun yürüyelim dedi. Evimizin kuzeyinde

300 metre ilerde bir çocuk parkı vardı; sonraki gün Onko Day Parkı var dediler evin

doğusunda 500 metre sonraki gün güneye 750 metre yürüyün o park da sakin ve güzeldir

dedi komşularımız. Artık park tercihleri vardı oğlumuzun hem de yürüme mesafesinde.

Nefes aldığımız bolca yeşil alanı olan; genelde her apartmanın kendi otoparkı ve kısmi bahçesi olan

bir ilçe Altıparmak ve Dikkaldırım’dan sonra bize Avrupa’nın yeşile kıymet veren ülkelerinin

mutluluğunu yaşatıyordu adeta. Nilüfer’deydik ve gülümsüyorduk. Nilüfer’de yaşadığımız 12

seneden beri resmi bayramlarda fener alayı ve yürüyüşlere katılıyor; ülkemiz için savaşmış,

başta Mustafa Kemal Atatürk, silah arkadaşları ve şehit olmuş tüm büyüklerimizi anıyor;

onlara saygı ve teşekkürlerimizi sunuyorduk.

Nefes aldığımız, özgür olduğumuz, yeşil gördüğümüz yerdi bizim Nilüfer. İlçede yaşayan insanlar gibi yerel yöneticilerde her bireye hoşgörü ile yaklaşıyordu; uzlaşma kültürünün ne kadar yoğun olduğunu görüyordunuz.

Ramazan ayında her gece bir etkinlik; her yıl yapılmaya devam edeceğini düşündüğüm

Nilüfer Kitap Fuarı; her görüşten Nilüfer’linin  hizmetine açık Fethiye-Nazım Hikmet-Uğur

Mumcu isimli sanat sahneleri varlıklarıyla gülümsetmeye yetiyorlardı. Sağlık deyince

Bursa’nın tek Tıp Fakültesi ilçe sınırlarındaydı, lakin bir devlet hastanesi de olsa hiç de fena

olmazdı. Bu eksiği kapatan çok sayıda özel hastane bulunsa da  Çekirge ve Muradiye Devlet

Hastanelerine gitmekten rahatsız olan, oraları uzak bulan çok sayıda Nilüfer’li dostumun

olduğunu biliyorum…

Kaç özgürlük sevdalısının oturduğu ilçede Nazım Hikmet için yapılmış Çınarlık vardır ki? Ne diyordu ustam; Anadolu’da bir köy mezarlığına gömün beni ve de uyarına gelirse, tepemde bir de çınar olursa taş maş da istemez hani…

Saygılar, devam ile…

Load More Related Articles
Load More By Orhan Sevinç CURA
Load More In KÖŞE YAZILARI
Comments are closed.