Gerçeğe aykırı olarak söylenen, uydurma, asılsız söz, haber anlamına gelen YALAN; kişiye özgü değişiklik gösterebilir.
Herkes yalan söyleyebilir.
Fakat altında yatan nedenler değişebilir.
Yalan söylemenin sebepleri iyi hissetmek, eleştiriden kaçmak, gerçek söylendiğinde yaşanacak cezadan çekinmek, başkaları tarafından onaylanma ihtiyacı, gerçekten zarar göreceğini düşünmek ya da çıkar sağlamak olabilir.
Bir de utanmadan, sıkılmadan, arlanmadan, yüzü kızarmadan, arka arkaya o kadar yalan söyleyenler vardır ki:
* Yalan söyleme yeteneğine sahip Küstah Yalancılar,
* Uydurma Yalanlar,
* Abartma Yalanlar,
* Zorlanımlı (Kompulsif) Yalanlar,
* Emek Hırsızlık Yalanları,
* Ve bir de Beyaz yalanlar vardır.
Bunların hepsini bir tezene(mızrap) ve bağlamasıyla Anadolu’nun bozlağı Neşet Ertaş’ı, Ah Yalan Dünyasıyla hatırlamak gerekir.
Hep sen mi ağladın, hep sen mi yandın?
Ben de gülemedim; yalan dünyada
Sen beni gönlümce mutlu mu sandın?
Ömrümü boş yere çalan dünyada
Ah, yalan dünyada, yalan dünyada
Yalandan yüzüme gülen dünyada
…..
Ne yemek ne içmek ne tadım kaldı
Garip bülbül gibi feryadım kaldı
Alamadım, eyvah, muradım kaldı
Ben gidip ellere kalan dünyada
Ah, yalan dünyada, yalan dünyada
Yalandan yüzüme gülen dünyada
…
Ülkemizde, Neşet Ertaş gibi ozanların dile getirdiği bu yalan dünyada, hayatımızın her alanında ağır sorunlar yaşadığımız bir gerçek; ekonomiden adalete, eğitimden gençlerimizin sorunlarına, zor geçinen esnafımızdan memurlarımıza ve emeklilerimize her bir bireyin sorunlara şahitlik ettiklerini görüyoruz.
Son zamanlarda, sabah söylediğini akşam yalanlayan, dalkavuk danışmanlarının elinde adeta oyuncak olan, milletimiz mağdur, ülkemizi de mahçup eden, bir gün çıkıp şurada bir hata yaptık diyemeyen bir garip ruh hali ile karşı karşıya kaldığımız siyasetçiler olduğunu izlemekteyiz.
Bu Yalan Dünyada gelişmiş ülkeler de olduğu gibi, muhalefeti ve iktidarıyla bütünleşmek, bir araya gelerek bu sorunları çözmek gerekmez mi?
Her gün, O da YALAN, Bu da YALAN, Hepsi YALAN, nereye kadar?
