Konunun Uzmanlarına göre ENFLASYON’ un seyri:
Milyonlarca Çalışanlar için; yıllardır uygulanan isteğe bağlı Bireysel Emeklilik Sistemi’nden (BES) farklı olarak, Tamamlayıcı Emeklilik Sistemi’nin (TES) gelecek yıl hayata geçirilmesi bekleniyor.
Geçen hafta; 2026 Yılı Cumhurbaşkanı Yıllık Programı Resmi Gazete’ de yayımlandı.
TES’e göre çalışanların maaşından her ay yüzde 3 zorunlu kesinti yapılacak.
BES ile TES arasındaki fark BİR harften çok daha fazlası:
TES’e girmek var, çıkmak yok.
Yılbaşından itibaren net maaşlarımızdan yüzde 3 kesinti yapılacak.
Hem de zorunlu!
22 bin 104 liralık asgari ücretten 663 lira,
50 bin liralık maaştan 1500 lira,
70 bin liradan 2100 lira,
100 bin liradan 3000 lira.
Zorunda mıyım sorusuna kesin cevap:
Evet, zorundayız!
Sistemden 10 yıl boyunca çıkmak yasak.
Mezara kadar derler ya, tam öyle.
TES’ten tamamen çıkış, sadece emeklilik dönemi bittiğinde, ölüm ya da maluliyet durumlarında mümkün.
Özellikle asgari ücretle çalışanlara; şimdi bir de “zorunlu tasarruf” çıktı.
Maalesef; milyonlarca çalışan için “ikramiyeler” ve “kıdem tazminatı” buharlaşacaksa, devletin “tasarruf” dediği şey, çalışan için yine bir kesinti, yine bir kayıp anlamına gelmiyor mu?
Üstelik sistem, sadece tasarrufu artırmayı değil, çalışanların emeklilikte yaşayacağı gelir kaybını “telafi” etmeyi de hedefliyor.
“Emekli olana ilave gelir olsun” deniyor.
Ama problem işte tam da bu: Neden?
Devlet emeklisine yetemiyor mu?
Bu, aslında başlı başına bir itiraf değil mi?
Bir ülkenin kendi yurttaşına “ben sana yetemem, sen kendini kurtar” demesinden daha acı bir itiraf olabilir mi?
Hepimiz aynı gemideyiz. Her şeyden kısmayı öğrendik: Kahvaltıdan, ısınmadan, tatilden, uykudan, dışarıda içilen tek bir bardak çay ve kahveden…
Yıllardır zorunlu sabır, fedakarlık nereye kadar?
Bu ülkede “zorunluluk” hep vatandaşa, “rahatlık” hep imtiyazlılara yazılmış.
Halbuki ne ekonomiden, ne maaştan, ne umuttan, ne de güvenden “tasarruf”a yerimiz kaldı, diyenler çoğunlukta…