Arap ülkesi Mısır’a gidenler bilir. Gitmeyen, merak edeler de Google’dan sorabilir.
Her taraf çöl.
Ama o çölün ortasında suyu yönetmek için devletin aldığı önlemler, insanı şaşırtıyor. Otelde bile ağaçların önüne tabelalar konulmuş: Deniz suyundan işlenmiş, arıtılmış suyla sulanmıştır. Yani suya verdikleri değer, gözünüzün önüne levha gibi asılmış.
Mısır’da su bir kalkınma stratejisi. Atık su ve deniz suyunu arıtma en önem verilen konuların başında. 2021’de dünyanın en büyük atık su arıtma tesisini açtılar. Tüm bunları koordine eden Su Kaynakları ve Sulama Bakanlığı bile var.
Üç tarafı ‘DENİZ’ olan bizde ise tablo tam tersi.
Yeşil Bursa’da 35 günlük, İzmir’de 40 günlük, Ankara’da 3 aylık, İstanbul’da 4 aylık… Bunlar barajlarda kalan su miktarları. Bursa’nın Nilüfer Barajı tamamen kurudu. Su krizi kapıda. Su kesintileri bazı şehirlerde başladı bile..
Bizde kriz anca gelince önlemler başlıyor. Palyatif çözümlerle gün kurtarılıyor. Ama sistem yok, vizyon yok, suya dair bir “gelecek” yok. Milyarlık baraj projeleri kalitesiz malzemelerle yapılan makyaj gibi; ilk sıcak dalgasında pul pul dökülüyor.
Su yönetimi onlarca kurum arasında dağılmış durumda. Şebekelerde yüzde 19 kayıp yaşanıyor, yani musluktan akmadan önce bile suyun neredeyse beşte biri boşa gidiyor.
Tarımda hala yüzde 70 oranında salma sulama yapılıyor.
Yağmur suyu hasadı, gri su kullanımı, geri dönüşüm hala birkaç belediyenin pilot projesi olmaktan öteye geçemedi.
Her konuda olduğu gibi, yine “bir şekilde idare ederiz” yaklaşımı hakim.
Ama işte edemiyoruz.
Tehlike çanlarını görmezden gele gele geri dönülmez bir noktaya doğru hızla savruluyoruz. Suyu kaybetmek yalnızca musluktan akanı değil, sofradaki ekmeği de kaybetmek anlamına geliyor. Çünkü su olmadan tarım da yok, gıda da…
Bugün su, petrolden daha değerli.
On yıl sonra ne olacağını kestirmek zor değil. Ama biz hala ülkenin petrolünü altın madenlerine, yanlış projelere, israfa harcıyoruz.
Veya barajların önüne asılacak şu yazıyı mı okuyacağız hep birlikte: “Su bitti.”
Yoksa adam kayırma, kendi gurubunu güçlendirmek için “ROZET” takma işine mi bakacağız?..
Gerçi; Çerçioğlu takılan yeni ‘rozet’ pek işe yaramamış…
Yalnız bırakmışlar….
Aydın Büyükşehir Belediyesi bir halk konseri organize ediyor…
Ama sandalyeler boş, seyirci yok.
Demek neymiş, “ben yerel yöneticiyim, rozetim yok” deyince işin içinden sıyrılamıyormuşsunuz.
Oy veren halk, bir çırpıda siliveriyormuş iradesini yok sayanı.
Özlem Çerçioğlu meseleyi Fenerbahçe-Benfica maçına bağlamış, şaka gibi…
Bir de bizim halkımıza tepkisiz derler…
