Türkiye toplumu olarak en önemli vasfımızı yitirmiş durumdayız.
Nedir O?
Hoşgörü.
Eskiden “Türk halkı çok hoşgörülüdür” derlerdi…
Şimdi bir trafiğe çıkın, görün! Adeta herkes birbirini parçalayacak gibi!
Bir alışveriş merkezine gidin, insanların birbirlerine nasıl davrandığına bir bakın.
Televizyon programlarında insanların birbirlerine nasıl baktıklarına, nasıl konuştuklarına, birbirlerine nasıl hitap ettiklerine dikkat edin!
Her yerde bir öfke, bir nefret, bir benlik kavgası…
İnsanlar artık karşısındakinin ne anlatmaya çalıştığını, ne söylediğini bile dinlemiyor.
Herkes önce kendini anlatma derdinde:
♥“Ben böyle biriyim!”
♥“Ben öyle biri değilim!”
♥”Ben, ben ben…” Bir kimlik savaşı, bir ego yarışı.
Maalesef; biz birbirini sevmeyi unutmuş, hoşgörüsüz bir topluma dönüşmüşüz. Bunun farkındayız ama sebeplerini kabullenmekte zorlanıyoruz.
Bir mahalle kahvesine oturun ve çevreyi şöyle bir süzün:
- Hoşnutsuz olduğumuz, sevmediğimiz kişiler değil; kendimiziz.
- Kendimizi sevmediğimiz için başkalarını da sevemiyoruz.
- Kendimizde beğenmediğimiz yönleri görüp öfkeleniyoruz.
- Bazen de olmasını isteyip de cesaret edemediğimiz şeyleri ya da olmak isteyip de bir türlü olamadığımız kişilikleri gördüğümüzde, kıskanıyoruz.
Ve işte bu yüzden sevmiyoruz başkalarını. Oysa önemli olan, aynı masada oturup birlikte bir çay içebilmektir. “Ben şekerli içiyorum, sen de öyle içeceksin!” diyerek oturulmaz o masaya…
Ya da çayı limonlu içeni hain ilan edip, herkes koyu çay içmeye zorlayarak olmaz bu iş!
Kimi demli, açık veya limonlu çay sever.
Kusurların İçindeki Güzellik
♥ Kimileri az eşya sever, minimalisttir. Bir koltuk bir sehpa yeter
♥ Kimileri Antika eşyalara bayılır.
♥ Bazıları da tablolarla, biblolarla süslenmiş ve halılarla giydirilmiş evleri sever.
Bir makalede aradığım şeyi buldum:
Kintsugi. Kintsugi, çömlek, vazo ve bardak gibi seramiklerin kırılan kısımlarının altınla birleştirilmesi sanatıymış.
Kintsugi sanatı: “Kin” altın, “tsugi” ise birleştirmek anlamına geliyormuş.
Kintsugi felsefesindeki işlemlerle, kırılan eşyaların kırık yerlerine lame veya dore renkleriyle kontur çekilir. Böylece, kırık eşyaların formu değiştirilebilir. Kintsugi için kullanılan bu sıra dışı renkler, altın veya gümüş tozunun reçineyle karıştırılmasıyla elde edilir.
Bu sanat, kırıkların arasında parlayan altın sayesinde, kırılmış veya bozulmuş bir şeyin hâlâ değerli, hatta belki de eskisinden daha değerli olduğunu göstermeyi amaçlıyor.
Dünya; savaşa odaklanmış, bizim için “iç cephe”, ne anlama gelir?
Sevgi, hoşgörü kültürünü; bir masada çay keyfiyle yaşatmak ne güzel olur!
