“Düne dair ne varsa, dünde kaldı cancağızım. Bugün yeni bir gün, yeni şeyler söylemek lazım.” Hz. Mevlânâ
Seçim sonuçları kesinleşince; Kemal Bey “Ben başarılı olamadım, istifa ediyor ve partimdeki değişimin önünü açıyorum” demesi gerekmez miydi?
Ama olmadı.
Küçük partileri meclise soktu ve bazı kendine sadık adamları: “Genel Başkanımızın bu erdemli davranışına teşekkür ediyoruz, ama önümüzde yerel seçimler var. Biz bu seçimlere onun liderliğinde gitmek istiyoruz!” dediler..
Dünyanın en mutsuz ülkesi de son sırada yer alan Afganistan oldu.
Türkiye, 2022 yılı raporunda ise Türkiye, sıralamada 18 basamak birden düşerek 146 ülke arasında 112. sırada yer buldu.
NE OLDU?
-Tence tava, iktidarı salladı mı?
-Çarşı pazar, ekonomik refah geldi mi?
-İnsanlar, kendilerini ne kadar güvende hissetti?
-Sığınmacılara geri gönderim başladı mı?
-Sosyal eşitsizliklere son verildi mi?
– Kimi insanlar çok daha iyi gelir seviyesine sahipken, küçük gelire sahip olan, o orta gelir dediğimiz kesimin azaldığını görüyoruz. Bütün bunlar insanların iyilik halini, kendini iyi hissetme halini etkileyen şeyler değil mi?
-Mutluluk ve iyilik hali oluştu mu?
Mutluluk açısından bakıldığında, Türkiye’nin durumu gerçekten çok vahim.
Buna karşı sıra seçimlere gelince vatandaşın önemli bölümü aslında kendisine bu sıkıntıları çektirenlere yönelmesine sözünüz var mı?
Sizce; gariplik yok mu?
İnsanın aklına “Biz mutsuz muyuz, yoksa ruhsal ve fiziksel olarak kendisine acı çektirmekten haz duyan kişilerin (mazoşizmin) verdiği hazla mı yaşıyor milyonlarca kişi?” sorusu sormak gerekir..
Haksız mıyım?
Bu insanlar kime Güvenecek?
