Referandum ya da başka bir ismiyle plebisit kısaca; anayasa değişikliği gibi önemli yasaların kabulü için halkın görüşüne başvurmak için oylamadır. Elbette, Referandum, halkın iradesini, doğrudan doğruya idareye yansımakta olan demokrasinin en güzel bir örneğidir. Bu acıdan ne sebeple olursa olsun halkın iradesini küçümseyen siyasetçiler hayatı bir hata ile karşı karşıya kalırlar.
Halkın iradesini, zekasını sorgulamak gibi yanlışa düşenler siyasiler, her ne sebeple olursa olsun yok olmaya mahkûmdur. Bugünkü anayasa, 1982 Anayasası olarak da bilinen Türk Anayasası, darbeci bir anayasa olması sebebi ile sık sık değiştirilmesi söz konusu olmuş, uzlaşma sağlamaması sebebi ile günümüze kadar mevcut haliyle kalmıştır.
Daha demokratik, çoğulcu, katılımcı ve her şeyden daha da önemlisi adaletli olması acısından bir zaruret olan anayasa değişikliği, Adalet ve Kalkınma Partisi ve Milliyetçi hareket Partisi’nin uzlaşmasıyla nihayet 37 yıl sonra halka arz edildi. Yeni Anayasa metni, her ne kadar Cumhurbaşkanlığı yönetim sistemi olarak karşımıza çıksa da aslında daha demokratik, özgürlükçü ve kuvvetler ayrılığı olan bir anayasa olduğunu söylemek de mümkün.
Peki neden ana muhalefet partisi olan Cumhuriyet Halk Partisi bu değişikliğe karşı çıkıyor? Söylendiği gibi bu bir rejim değişikliği mi? Yoksa yeni bir yönetim modeli mi?
Öncelikle şunu ifade etmekte yarar var, Dünyanın 3/2’si, Başkanlık veya Yarı başkanlık sistemli ile yönetilen cumhuriyetlerdir. Ben bir ülkenin yönetim biçiminin Parlamenter mi? Başkanlık mı? olduğundan çok kuvvetler ayrılığı var mı? Yok mu? Ona bakarım. Cumhuriyet sistemin dünyanın en iyi sistemidir. İster başkanlık olsun ister bizdeki parlamenter sistem olsun kuvvetler ayrılığı söz konusu değilse o sistem adil olmaz, olamaz.
Kuvvetler ayrılığı, devlet organları olan yasama, yürütme ve yargı güçlerinin birbirinden ayrılmış oldukları bir devlet yönetim modelidir. Bu model başkanlık sistemi ile en iyi şekilde yönetile bilen sistemdir. Ana muhalefetin halk tarafından kabulü halinde, 2019 yılında yürürlüğü girecek olan bu sistemi kabul edemeyişinin altında başarısız olma korkusu var olabilir mi?
Kanımca hayırcılar, AK Parti seçmenlerinden çok daha güçlü bir şekilde (kabulü halinde) 2019’da seçimi Adalet ve Kalkınma Partisi ve Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın kazanacağını düşüyorlar. Verdikleri tepkiler bunun açık seçik göstergesi. Peki bu sonucu
inandıkları halde neden hala alternatif liderler çıkartamıyorlar? İşte bu sorunun cevabı basit, Kuvvetler ayrılığı karşıtlığı. Parti içi demokrasiden yoksun siyasi parti kanunları sebebi ile her lider kendi istediği olmadan genel başkanlıktan indirilemiyor.
Oysaki ki yeni sistemle birlikte artık koltuklarına yapışan genel başkanlardan çok, başarı odaklı, yenilikçi, genç liderlerin önü açılmış olacak. Mevcut sistemde hiçbir işi olmayan muhalefet genel başkanları rahatları bozulmasın diye sisteme karşı çıkıyor olabilirler mi?
Referandum ile halk istediği sistemi seçecektir. Sonuç her ne olursa olsun, referandum Cumhuriyetin temel taşı olan halkın arzdır. Ben gönlümden gecen sonucu istemekle beraber, herkesin fikrine saygı duyulması taraftarıyım. Referandum da yeni sisteme ister Evet ister Hayır desinler herkesi kucaklamalıyız, ayrıştırıcı değil birleştirici olmalıyız.
